مفهوم سفارش‌گذار (میکر) و سفارش‌پذیر (تیکر) چیست؟
بازارها معاملاتی رمزارزها از Maker و Taker تشکیل شده‌اند. سفارش‌گذار (Maker)، سفارشات خرید یا فروش را ایجاد می‌کند که بلافاصله انجام نمی‌شود (برای مثال، وقتی قیمت بیت کوین به ۶۰ هزار دلار می‌رسد بیت کوین را بفروشید). این باعث ایجاد نقدینگی می‌شود، بدین معنا که خرید دیگران و فروش فوری بیت کوین در صورت تحقق شرایط برای دیگران راحت‌تر است. افرادی که فوراً خرید یا فروش می‌کنند، سفارش بردار نامیده می‌شوند. به‌عبارت دیگر، Taker ها سفارشات ایجاد شده توسط Maker ها را پر می‌کنند.
در هر نوع معامله (فارکس، سهام یا صرافی ارز دیجیتال)، فروشندگان با خریداران مطابقت دارند. بدون این نقاط تطابق، باید برای فروش بیت کوین و اتریوم خود، در خارج از پلتفرم‌ها تبلیغات کنید. همچنین امیدوار باشید که فردی به خرید ارزهای شما علاقه‌مند باشد.
در این مقاله، ما در مورد مفهوم Maker و Taker بحث خواهیم کرد. هر شرکت‌کننده در بازار حداقل در یکی از این دسته‌ها قرار می‌گیرد. در واقع، به‌عنوان یک تریدر ارز دیجیتال، ممکن است در مرحله‌ای در نقش هر دو دسته عمل خواهید کرد. Maker و Taker ها حیات بسیاری از پلتفرم‌های تجاری هستند و وجود آنها (یا نبودشان) صرافی‌های قوی را از صرافی‌های ضعیف جدا می‌کند.
قبل از اینکه بتوانیم به‌درستی به مفهوم Maker و Taker بپردازیم، مهم است که در مورد نقدینگی صحبت کنیم. وقتی می‌شنوید کسی می‌گوید یک دارایی نقد شدنی است یا یک دارایی غیرقابل نقد شدن است، او در حال صحبت کردن در مورد نحوه فروش آسان آن دارایی است.
یک اونس طلا یک دارایی نقد شدنی است. زیرا در مدت زمان کوتاهی می‌توان آن را به‌راحتی با پول نقد معامله کرد؛بازار نقدینگی بازاری است که در آن می توانید دارایی‌ها را به‌راحتی و با ارزش منصفانه بخرید و بفروشید. همیشه تقاضا از طرف کسانی که می‌خواهند دارایی را به دست آورند و عرضه از طرف کسانی که مایل به خالی کردن آن هستند وجود دارد.
با توجه به میزان فعالیت، بیشتر خریداران و فروشندگان تمایل دارند که میانه‌رو باشند. یعنی کمترین سفارش فروش (Ask Price یا قیمت درخواستی) به‌طور تقریبی مشابه بالاترین سفارش خرید (Bid Price یا قیمت پیشنهادی) خواهد بود. در نتیجه، تفاوت بین بالاترین پیشنهاد و کمترین درخواست، کم (یا فشرده) خواهد بود. به هر حال، این تفاوت را اسپرد خرید-فروش (Bid-Ask Spread) می‌نامند.
برعکس، یک بازار غیر نقد هیچ یک از این ویژگی‌ها را نشان نمی‌دهد. اگر می‌خواهید دارایی را بفروشید، در فروش آن با قیمت مناسب مشکل خواهید داشت زیرا تقاضای زیادی وجود ندارد. در نتیجه، بازارهای غیر نقدینگی به‌طور معمول دارای اسپرد خرید-فروش بسیار بالاتری هستند.
اکنون که درباره نقدینگی صحبت کردیم، وقت آن است که به سمت سفارش‌گذار (Maker) و سفارش‌بردار (Taker) برویم.
صرافی‌ها به‌طور مثال ارزش بازار یک دارایی را با دفتر سفارش محاسبه می‌کنند. به این شکل که تمام پیشنهادات خرید و فروش از کاربران خود را جمع می‌کند. ممکن است دستورالعملی را ارائه دهید که به‌صورت زیر باشد:
به‌عنوان مثال، ۸ بیت کوین را با قیمت ۵۰۰۰۰ دلار خریداری کنید. این سفارش به کتاب اضافه می‌شود و وقتی قیمت به ۵۰۰۰۰ دلار برسد پر می‌شود.
سفارشات محدود مانند سفارش شرح داده شده، مستلزم این است که شما قصد خود را با افزودن آنها به کتاب سفارشات، زودتر اعلام کنید. شما Maker هستید زیرا به تعبیری بازار را «ساخته‌اید». صرافی مانند یک فروشگاه مواد غذایی است که برای قرار دادن کالا در قفسه‌ها از افراد هزینه دریافت می‌کند و شما شخصی هستید که موجودی کالای خود را اضافه می‌کنید.
به‌طور معمول نهنگ‌ها یعنی بازرگانان و مؤسسات بزرگ (مانند آن‌هایی که در تجارت با معاملات بسامد بالا یا پر تواتر تخصص دارند) نقش Maker بازار را بر عهده می‌گیرند. به‌نوبت، تریدرهای کوچک می‌توانند به سادگی با قرار دادن انواع خاصی از سفارش که بلافاصله اجرا نمی شوند، Maker شوند.
اگر مقایسه با فروشگاه را ادامه دهیم، بدون شک شما موجودی خود را در قفسه‌ها قرار می‌دهید تا کسی بیاید و آن را خریداری کند. کسی که Taker است نقدینگی شما را می‌خواهد.
به این فکر کنید: با قرار دادن پیشنهاد در دفتر سفارش، نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهید. زیرا خرید و فروش کاربران را آسان می‌کنید. از طرف دیگر، یک Taker بخشی از آن نقدینگی را حذف می‌کند. با سفارش بازار (خرید یا فروش) با قیمت فعلی بازار وقتی این کار را انجام می‌دهند، بلافاصله سفارشات موجود در دفتر سفارش پر می‌شوند.
اگر قبلاً در صرافی ارز دیجیتال سفارش بازار داده باشید، به‌عنوان یک گیرنده عمل کرده‌اید. اما توجه داشته باشید که شما همچنین می‌توانید با استفاده از سفارشات محدود یک Taker باشید. مسئله این است: شما هر وقت سفارش شخص دیگری را پر کنید یک Taker هستید.
بسیاری از صرافی‌ها با گرفتن هزینه‌های معاملاتی از کاربران، بخش قابل توجهی از درآمد خود را تولید می‌کنند. این بدان معنی است که هر زمان سفارشی را ایجاد می‌کنید و آن را اجرا می‌کنید، مبلغ کمی را به‌عنوان هزینه پرداخت می‌کنید. اما این مقدار از صرافی به صرافی دیگر متفاوت است و بسته به اندازه و نقش معاملاتی شما نیز ممکن است متفاوت باشد.
به‌طور معمول، نوعی تخفیف به Maker ها ارائه می‌شود، زیرا نقدینگی را به بورس اضافه می‌کنند. این برای تجارت خوب است. به هر حال، چنین مکانی نسبت به مکانی با نقدینگی کمتر جذاب‌تر خواهد بود. زیرا معاملات با سهولت بیشتری انجام می‌شوند. در بسیاری از موارد، Taker ها هزینه‌های بالاتری نسبت به Maker ها پرداخت می‌کنند. زیرا نقدینگی‌ها را تأمین نمی‌کنند.
همان طور که گفته شد، ساختار دقیق هزینه Maker-Taker به پلتفرم بستگی دارد اما در بیشتر پلتفرم‌ها مجموع کارمزد زیر یک درصد است.
به‌طور خلاصه، Maker ها بازرگانانی هستند که سفارشات را ایجاد می‌کنند و منتظر پر شدن آنها می‌مانند. در حالی که Taker ها کسانی هستند که سفارشات شخص دیگری را پر می‌کنند. نکته اصلی در اینجا این است که Maker های بازار تأمین کننده نقدینگی هستند.
برای صرافی‌هایی که از مدل Maker-Taker استفاده می‌کنند، Maker ها برای جذابیت پلتفرم به‌عنوان یک مکان تجارت بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی، Maker ها پاداش را با پرداخت نقدینگی کمتری دریافت می‌کنند. در مقابل، Taker ها استفاده از این نقدینگی برای خرید یا فروش آسان دارایی‌ها استفاده می‌کنند. اما آنها غالباً برای این کار هزینه بالاتری پرداخت می‌کنند.
بیشتر بدایند:
میکر (Maker) و تیکر (Taker) در بازار چه کسانی هستند؟
مقدمه
در هر نوع معامله (فارکس، سهام یا صرافی ارز دیجیتال)، فروشندگان با خریداران مطابقت دارند. بدون این نقاط تطابق، باید برای فروش بیت کوین و اتریوم خود، در خارج از پلتفرم‌ها تبلیغات کنید. همچنین امیدوار باشید که فردی به خرید ارزهای شما علاقه‌مند باشد.
در این مقاله، ما در مورد مفهوم Maker و Taker بحث خواهیم کرد. هر شرکت‌کننده در بازار حداقل در یکی از این دسته‌ها قرار می‌گیرد. در واقع، به‌عنوان یک تریدر ارز دیجیتال، ممکن است در مرحله‌ای در نقش هر دو دسته عمل خواهید کرد. Maker و Taker ها حیات بسیاری از پلتفرم‌های تجاری هستند و وجود آنها (یا نبودشان) صرافی‌های قوی را از صرافی‌های ضعیف جدا می‌کند.
قبل از اینکه بتوانیم به‌درستی به مفهوم Maker و Taker بپردازیم، مهم است که در مورد نقدینگی صحبت کنیم. وقتی می‌شنوید کسی می‌گوید یک دارایی نقد شدنی است یا یک دارایی غیرقابل نقد شدن است، او در حال صحبت کردن در مورد نحوه فروش آسان آن دارایی است.
یک اونس طلا یک دارایی نقد شدنی است. زیرا در مدت زمان کوتاهی می‌توان آن را به‌راحتی با پول نقد معامله کرد؛بازار نقدینگی بازاری است که در آن می توانید دارایی‌ها را به‌راحتی و با ارزش منصفانه بخرید و بفروشید. همیشه تقاضا از طرف کسانی که می‌خواهند دارایی را به دست آورند و عرضه از طرف کسانی که مایل به خالی کردن آن هستند وجود دارد.
با توجه به میزان فعالیت، بیشتر خریداران و فروشندگان تمایل دارند که میانه‌رو باشند. یعنی کمترین سفارش فروش (Ask Price یا قیمت درخواستی) به‌طور تقریبی مشابه بالاترین سفارش خرید (Bid Price یا قیمت پیشنهادی) خواهد بود. در نتیجه، تفاوت بین بالاترین پیشنهاد و کمترین درخواست، کم (یا فشرده) خواهد بود. به هر حال، این تفاوت را اسپرد خرید-فروش (Bid-Ask Spread) می‌نامند.
برعکس، یک بازار غیر نقد هیچ یک از این ویژگی‌ها را نشان نمی‌دهد. اگر می‌خواهید دارایی را بفروشید، در فروش آن با قیمت مناسب مشکل خواهید داشت زیرا تقاضای زیادی وجود ندارد. در نتیجه، بازارهای غیر نقدینگی به‌طور معمول دارای اسپرد خرید-فروش بسیار بالاتری هستند.
اکنون که درباره نقدینگی صحبت کردیم، وقت آن است که به سمت سفارش‌گذار (Maker) و سفارش‌بردار (Taker) برویم.
بازار سفارش‌گذار (Maker) و بازار سفارش‌بردار (Taker)
صرافی‌ها به‌طور مثال ارزش بازار یک دارایی را با دفتر سفارش محاسبه می‌کنند. به این شکل که تمام پیشنهادات خرید و فروش از کاربران خود را جمع می‌کند. ممکن است دستورالعملی را ارائه دهید که به‌صورت زیر باشد:
به‌عنوان مثال، ۸ بیت کوین را با قیمت ۵۰۰۰۰ دلار خریداری کنید. این سفارش به کتاب اضافه می‌شود و وقتی قیمت به ۵۰۰۰۰ دلار برسد پر می‌شود.
سفارشات محدود مانند سفارش شرح داده شده، مستلزم این است که شما قصد خود را با افزودن آنها به کتاب سفارشات، زودتر اعلام کنید. شما Maker هستید زیرا به تعبیری بازار را «ساخته‌اید». صرافی مانند یک فروشگاه مواد غذایی است که برای قرار دادن کالا در قفسه‌ها از افراد هزینه دریافت می‌کند و شما شخصی هستید که موجودی کالای خود را اضافه می‌کنید.
به‌طور معمول نهنگ‌ها یعنی بازرگانان و مؤسسات بزرگ (مانند آن‌هایی که در تجارت با معاملات بسامد بالا یا پر تواتر تخصص دارند) نقش Maker بازار را بر عهده می‌گیرند. به‌نوبت، تریدرهای کوچک می‌توانند به سادگی با قرار دادن انواع خاصی از سفارش که بلافاصله اجرا نمی شوند، Maker شوند.
اگر مقایسه با فروشگاه را ادامه دهیم، بدون شک شما موجودی خود را در قفسه‌ها قرار می‌دهید تا کسی بیاید و آن را خریداری کند. کسی که Taker است نقدینگی شما را می‌خواهد.
به این فکر کنید: با قرار دادن پیشنهاد در دفتر سفارش، نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهید. زیرا خرید و فروش کاربران را آسان می‌کنید. از طرف دیگر، یک Taker بخشی از آن نقدینگی را حذف می‌کند. با سفارش بازار (خرید یا فروش) با قیمت فعلی بازار وقتی این کار را انجام می‌دهند، بلافاصله سفارشات موجود در دفتر سفارش پر می‌شوند.
اگر قبلاً در صرافی ارز دیجیتال سفارش بازار داده باشید، به‌عنوان یک گیرنده عمل کرده‌اید. اما توجه داشته باشید که شما همچنین می‌توانید با استفاده از سفارشات محدود یک Taker باشید. مسئله این است: شما هر وقت سفارش شخص دیگری را پر کنید یک Taker هستید.
هزینه‌های Maker-Taker
بسیاری از صرافی‌ها با گرفتن هزینه‌های معاملاتی از کاربران، بخش قابل توجهی از درآمد خود را تولید می‌کنند. این بدان معنی است که هر زمان سفارشی را ایجاد می‌کنید و آن را اجرا می‌کنید، مبلغ کمی را به‌عنوان هزینه پرداخت می‌کنید. اما این مقدار از صرافی به صرافی دیگر متفاوت است و بسته به اندازه و نقش معاملاتی شما نیز ممکن است متفاوت باشد.
به‌طور معمول، نوعی تخفیف به Maker ها ارائه می‌شود، زیرا نقدینگی را به بورس اضافه می‌کنند. این برای تجارت خوب است. به هر حال، چنین مکانی نسبت به مکانی با نقدینگی کمتر جذاب‌تر خواهد بود. زیرا معاملات با سهولت بیشتری انجام می‌شوند. در بسیاری از موارد، Taker ها هزینه‌های بالاتری نسبت به Maker ها پرداخت می‌کنند. زیرا نقدینگی‌ها را تأمین نمی‌کنند.
همان طور که گفته شد، ساختار دقیق هزینه Maker-Taker به پلتفرم بستگی دارد اما در بیشتر پلتفرم‌ها مجموع کارمزد زیر یک درصد است.
خلاصه
به‌طور خلاصه، Maker ها بازرگانانی هستند که سفارشات را ایجاد می‌کنند و منتظر پر شدن آنها می‌مانند. در حالی که Taker ها کسانی هستند که سفارشات شخص دیگری را پر می‌کنند. نکته اصلی در اینجا این است که Maker های بازار تأمین کننده نقدینگی هستند.
برای صرافی‌هایی که از مدل Maker-Taker استفاده می‌کنند، Maker ها برای جذابیت پلتفرم به‌عنوان یک مکان تجارت بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی، Maker ها پاداش را با پرداخت نقدینگی کمتری دریافت می‌کنند. در مقابل، Taker ها استفاده از این نقدینگی برای خرید یا فروش آسان دارایی‌ها استفاده می‌کنند. اما آنها غالباً برای این کار هزینه بالاتری پرداخت می‌کنند.
بیشتر بدایند:
میکر (Maker) و تیکر (Taker) در بازار چه کسانی هستند؟
به روز شده در: 01/08/2022